بعضیا بختشون عین آب چشمه جوونی میمونه.زلال و شفاف، مثل الماس درخشان و مثل عسل شیرین.اصلا دست به خاک میزنن براشون طلا میشه.هرکاری و شروع میکنن براشون اومد داره.حالا بماند که همین "هر کاری" برای هرکسی هم پیش نمیاد نمونه ش مثلا خود من که باید به هزار تا در بزنم شاید یکیش گرفت و یه کاری دستم اومد اونم نه خیلی چنین و چنان و خفن.
بعضیا همچین تو هر ثانیه شون شادی پیداشون میکنه که نگم براتون.اصلا همه چی فراهم...خوشی ، کار ، خونواده ، عشق ، پول ، خلاصه همه چی.
بعضیا ولی بختشون مثل مرداب میمونه.راکد راکد.اصلا تکون نمیخوره.همیشه همون بخور و نمیر کدریه که از روز دنیا اومدنشون براشون بوده...
اینا با تلاش بدست نمیادا...دیده شده سالها به هر دری زدن و خودشونو خفه کردن تو تلاش ولی نشده...
خلاصه اینکه من به پیشونی نوشت زیاد معتقد نبودم...اما یواش یواش با شواهد دور و برم با اکراه پذیرفتم که بعضیا رو پیشونیشونو با طلا نوشتن و بعضیا نه...
ولی در عجبم...کلی فکر بهم راه پیدا کرده...این همه سال گفتن بهمون که هرکی خوبه خدا هم براش خوب میخواد و هرکی بده خدا مسلما به سزای اعمالش میرسونتش...من دورو برم نمیبینم اینو.بعضیا روز به روز از ظلم به این و اون گردنشون داره کلفت تر میشه ولی بعضیا...