poor me...

                                               


تابستان خاکستری من رسما دارد شروع میشود...رسما دارد مثل خوره روحم را میخورد..

تنهایی...

نه برنامه‏ ای:( نه هیچ دلخوشی ای...نه هیچ دوستی...نه حتی خانه...:(

بدجوری دلم گرفته است...:(قرار است چکار کنم؟

بس که خودم را زدم به خوشحالی خسته شدم...:(

تابستون شد...:دی

                                          


بالاخره امتحانام کاملا تموم شد و نمره هام اومد و تابستون منم شروع شد..هرچند میدونم که دوام چندانی نداره....به دلیلی که عرض میکنم...

به علت اینکه مجبورم ترم تابستانی بگیرم و خونواده دارن برمیگردن به اونجایی که ازش اومدیم،کل تابستون خوابگاه خواهم بود:(با یه عده غریبه...

مهر که بشه راحتم...دوستام برمیگردن...

امروز رفتم آزمایشگاه برای تست های مختلف برای تاییدیه خوابگاه:)

دستم سوراخ سوراخ شد هیچی...از بیمارستان که اومدیم بیرون دیدیم ماشینو با جرثقیل بردن...:(یه تاکسی مارو دربست برد و کاراشو انجام دادیم...23 تومن پول زور دادیم....وقتیم که تاکسی خواست بره 7 تومن هم اون مارو تیغید:)))))دیگه ما چش و چالمون درومده بود و هیچی نگفتیم و دادیم و اومدیم...:))

چرا انقده بچاپ بچاپه؟با اسم قانون....اونم در بیمارستان:(

خلاصه اینکه امروز اعمال قانون شدیم...

یه چیز دیگه...

امروز زنگ زدم به مدیر گروه برای نمرۀ مامان فربد:(درست نشد:(الان که کارنامه مو دیدم دیدم یه نمره به من اضافه کرده...:)))))))خدا کنه فربد نمره‏ ش 11 شده باشه نه 9 نه 7:(

مدیرگروهمان مرد خوبیست...به حرفم گوش میدهد و طفلکی به همه سازم میرقصد..خدا حفظش کند...اگر جای او بودم حتما کلۀ آن دختر دانشجوی سمجی را که هر سه ثانیه یک بار میپرید توی دفتر و یک خواهشی داشت بیخ تا بیخ میبریدم:))))


خلاصه آمدم بگویم...تابستون شد...نه کارم درست شد...نه خانه پیدا کردیم....تابستان کش می آید ولی من هنوز خوشبختم:)

از چی بگم؟...:)

                                        


از چی بنویسم؟:))بعد از این همه تاخیر...کلی اتفاقات افتاده....:)

از تولد دسته جمعی توی کافه گالری و کیک خوشمزه و خندیدن ها و چشمهای درخشان و پارک و او ودوستانم بنویسم؟

یا از جام ملت های اروپا که به عقیدۀ من خونواده ها رو بهم نزدیک میکنه...و برد های آلمان و دعاهام برای قهرمانی آلمان؟

شایدم باید از این بنویسم که کمتر از یه ماه دیگه خونه باید تحلیه شه و ما هنوز خونه پیدا نکردیم و 1000 تا اتفاق جورواجور میتونه بیفته!!!

همچنین میتونم به سرعت بالای اینترنتم در این چند روز اشاره کنم که باعث شد تو اوج امتحاناتم بشینم سریال های مختلف دانلود کنم و از درسام عقب بیفتم!

اوه‏!میتونم با امتحانات درخشانم اشاره کنم...که فغلا برام معدل 17.95 رو آورده که واقعا خوبه...:)باورتان بشود یا نه هنوز یکیش مانده که بدهم...:(

میتونم بگم که زندگیم بر وفق مرادم بوده....تا الان...:)هرچند پارازیت هایی هم داشته ها...

ممکنه کار پیدا کنم برای تابستون...ترم تابستونی بگیرم و توی خوابگاه بمونم....اگه خونه پیدا نشه...


متاسفم...نوشته هام امروز آشفته ترین نوشته هایی بودن که تاحالا گذاشتم وبلاگ:))))دیگه تکرار نمیشه:دی

کوه...:)

دو هفته کوه رفتن های پشت سر هم...رقصیدن و عکس انداختن و خندیدن...بازی چشمک و بطری بازی با حکم های خنده دار برای ما و وحشت برانگیز برای محکوم...:))آشنا شدن با یک عالم آدمهای خوب و خوشحال که موجب شد سه شنبه ها پارک را پاتوق کنیم 25 نفری...:))

خلاصه اینکه این روزها خوش میگذشت و چقدر زود تمام شد و ماندیم با انتظاری برای شروع ترم جدید که دوباره بنای خندیدن گذاریم و شهر بازی را آباد کنیم...

فکر کنم مسولان شهر بازی هم دلشان برای ما 25 تا آدم بزرگ با کودکان درونمان که میرفتند سوار قطار بچه ها میشدند و جیغ میزدند تا دل کوچولو ها شاد شود هم تنگ میشود...


داشت خوش میگذشت....که امتحاناتمان شروع شد...:))))))))))))))

کوچولوئانه‏های ماااا...

                                        


بذار اول اول از یکشنبه بگم...همون فردای شنبه:)) همون فردای خوشمزه...که خوشمزه‏تر از اونی شد که فکرشو میکردم:)کلی هم خوش شانسی داشتیم:))اینکه گشت 4 بار مارو دید و برامون آژیر زد ولی تنبل تر از اونی بود که بیاد بگیرتمون:))

اینکه بستنی خوردیم و روزمون پر از مزۀ بستنی بود...اینکه راهمون به یه پیتزایی خورد که توش گیر نمیدادن به امثال ماها:))اصلا مکانی بود برا خودش:))

و اینکه پارک دانشگاه  سبزتر از همیشه به نظرم میومد :دی  3>

یه بدی داشت:( اینکه اون روز تموم شد...زودتر از روزهای عادی...و من مثل همۀ روزها وقت خداحافظی گریه‏م گرفت و وقتی رفت اشکم ریخت:(


حالا نوبت میرسه به چهارشنبه...چهارشنبه ای که پر از خنده بود و بچه بازی:))چهارشنبه‏ای که اگه من و صنم و شرمین نبودیم هرگزززززز به فکر هیشکی نمیرسید:))میرسید آیا؟؟؟

خب...رفتیم پارک..چی بگم والا...7 نفر بودیم...خب جامعه از 7 تا دانشجوی کارشناسی میکروبیولوژی انتظار داره که وقتی با این قد و قواره شون و خلاف عرف جامعه میرن بیرون دست کم مثل بزرگا رفتار کنن:))میگم خلاف عرف چونکه 4 تا پسر و 3 تا دُخی بودیم:))

و ما همۀ انتظارات جامعه رو زیر پا گذاشتیم...فک کن....7 تا آدم گنده با یه توپ پلاستیکی قرضی:)) برن وسط پارک استُپ هوایی بازی کنن!!!!!شدیم سوژۀ ملت:)) با کلی داد بیداد و جیغ جیغ:)))حالا حکم هاشون بماند:)))مث اینکه مامان فربد به گاو علاقه داره:))) هرکی میباخت باید میشد گاو فربد!!!:)))))))))تازه منم باختم:( ولی من حاضر بودم گاو بشم (البته نه گاو فربد:)) ) ولی به اون سؤال جواب ندم:)))))))))

خلاصه کلی خوش گذشت:))

وقتی یاد حکم خواهر احسان میفتم هم دلم میسوزه هم کلی میخندم:))))))))

حکم احمد که بماند:)))البته حکمی که اجرا نشد...:)))

چه پست طولانی‏ای...

:دی برم بخوابم دیگه...

به امید اینکه بازم فردا ها و 4شنبه های بیشتری وجود داشته باشه:) :ایکس